H πρώτη άτυπη «Ασφαλιστική Εταιρία» στην ιστορία ιδρύθηκε το 324 π.Χ. από τους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην Βαβυλώνα, σύμφωνα με την «Μέθοδο» του Αριστοτέλη (Ίδε δόση και λήψη στις Ιδιωτικές Συναλλαγές- Ηθικά Νικομάχεια). Αυτή η πρώτη «Ασφαλιστική Εταιρία» ασφάλιζε τους τότε μισθοφόρους στρατιώτες, έναντι των κινδύνων του θανάτου αλλά και της δραπετεύσεως. Τα ασφάλιστρα τα οποία εισέπραττε, ήταν 8 δρχ. κατά ασφαλισμένο και τα αποτελέσματά της ήταν ιδιαιτέρως κερδοφόρα από την πρώτη χρονιά της λειτουργίας της. Με τα κέρδη της ενισχύονταν τα κρατικά ταμεία, θωρακίζονταν η αχανής Ελληνομακεδονική Αυτοκρατορία και υπήρχε δυνατότητα για έργα ευημερίας των πολιτών της.

Αναλυτικότερες πληροφορίες, στοιχεία και πηγές, θα βρείτε στο δίτομο έργο του διεθνώς βραβευμένου Καθηγητή και Ακαδημαϊκού, Ανδρέα Μ. Ανδρεάδη, με τίτλο «Ιστορία της Ελληνικής Δημόσιας Οικονομίας (σελ. 79-80), Εκδόσεις Παπαδήμα -Αθήνα.

Και με τα αδιάψευστα στοιχεία αυτά θα μπορείτε να διαχωρίζετε την ελληνοπρεπή Γνώση από την έντεχνη Άγνοια, που οδηγεί στην Εμπορευματοποίηση αρχαιοελληνικών ιδεών διεθνώς. Έτσι θα επιστρέψουν οι από την Ελλάδα φυγαδευθείσες αρχαιοελληνικές Μούσες, που ήταν Γνώση.

Πριν από την αρχική αυτή Ιδέα, λειτούργησαν άλλες μορφές «ασφαλίσεων» στην αρχαία Ελλάδα όπως ο αδίδακτος «Θεσμός της Εγγύης» (ίδε επώνυμο άρθρο στο Διαδίκτυο), η καταβολή αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου πολίτη της αρχαίας πόλεως-κράτους της Χίου (Ίδε Αριστοφάνους “Ειρήνη”, 709), με όλως σχετικά τον περίφημο Ναυτικό Κώδικα της Ρόδου, τα Ναυλοσύμφωνα σε περίπτωση αβαρίας πλοίου και άλλα συστήματα που αντέγραψαν, πολλούς αιώνες αργότερα άλλοι λαοί, χωρίς να αναφέρουν και τις αρχαιοελληνικές πηγές τους και χωρίς να πληρώνουν Πνευματικά Δικαιώματα στην Ελλάδα, ώστε να την εμφανίζουν -δείτε εδώ το μέγα «τέχνασμα»- διεθνή…οφειλέτη τους! Δείτε και τον διαχρονικό τρόπο:
Η ίδια αρχική ιδέα, με διαφορετικές, όμως, μορφές και στόχους, αμέσως μετά την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, επανεμφανίζεται στην Δύση, αλλά και στους Ναυτοκρατούντες Έλληνες, που δραστηριοποιούνταν εμπορικώς σε πολλές περιοχές, όπου ανθούσε και αναπτύσσονταν ο αρχέγονος ελληνισμός.

Η Ιδιωτική Ασφάλιση αναπτύχθηκε πρώτα δια του Κλάδου Θαλασσίων Μεταφορών και έγινε Παγκόσμιος Θεσμός. Σε πολλές πόλεις και περιοχές, όπου υπήρχε έντονο το ελληνικό στοιχείο, όπως στην Αδριατική, Κεντρική Ευρώπη δια των Παραδουνάβιων περιοχών, στην Οδησσό, στην Κωνσταντινούπολη, στην Σμύρνη, στα Νησιά του Αιγαίου και Ιονίου, στην Πάτρα και Αθήνα-Πειραιά, λειτούργησαν πολλές ιδιωτικές ελληνικές ασφαλιστικές εταιρίες, κυρίως Συνεταιριστικές (Αδελφότητες). Επί Τουρκοκρατίας είναι γνωστό ότι οι Έλληνες κατείχαν το Εμπόριο, τις Τέχνες και τα Γράμματα.

Στις περιοχές της Βορείου Ελλάδος αναφέρονται Έμποροι και Τραπεζίτες που ασκούσαν παράλληλα και επιχείρηση Ιδιωτικής Ασφάλισης. Εξαιτίας όμως του Οθωμανικού ζυγού και της σταδιακής θαλασσοκρατορίας των δυτικών χωρών, σε βάρος των Ελλήνων δεν γνώρισε ο Θεσμός την ανάπτυξη που είχε στα άλλα «φιλελεύθερα και φιλελληνικά» δυτικοευρωπαϊκά κράτη.

Το τραγικότερο όλων είναι το αποσιωπούμενο γεγονός ότι με Διάταγμα των Αντιβασιλέων-«Νεοκατακτητών» της μικρής και δήθεν «απελευθερωμένης» Νότιας Ελλάδας, είχε παραχωρηθεί Μονοπωλιακό Δικαίωμα Ασφαλίσεων Πυρός σε μια Ασφαλιστική Εταιρία της Τεργέστης και η οποία, επιζήσασα όλων των μετέπειτα καταστάσεων μέχρι το «εορταστικό» έτος 2021, διαλάλησε ότι έχει παρουσία «190 ετών», δηλαδή επιζεί στην Ελλάδα από επανιδρύσεώς της (1830)!!

Ίσως εδώ γίνεται κατανοητό ποιοι και γιατί γιόρτασαν «τα 200 χρόνια ΜΕΤΑ το 1821», που είναι όμως «190 χρόνια» ΑΠΟ το 1830!

Κάπως «μπερδεμένα» φαίνονται αυτά και προφανώς ευθύνεται το «ΜΕΤΑ» και όχι το «ΑΠΟ», στις χρήσεις και έννοιές τους, αφού Νεο-Ξενοκρατία στην ουσία μας επέβαλαν να «γιορτάσουμε» κατά το Δύστυχο και Πανδημικό έτος 2021!

Περί το τέλος του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρχε και λειτουργούσε ένας αρκετά σημαντικός αριθμός Ασφαλιστικών Πρακτόρων, σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Βορείου Ελλάδος και σε πολλές κωμοπόλεις της, υπό τον Τουρκικό ζυγό. Τότε και πριν τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Θεσμός στην περιοχή της Βορείου Ελλάδος γνώρισε μία πρωτοφανή άνθιση στον Κλάδο Θαλασσίων Μεταφορών, Ατυχημάτων και Πυρός. Κατά το έτος 1917 και με την πυρκαγιά που κατάστρεψε το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, (παρουσία των «Λατινο-Ρωμαϊκών στρατευμάτων»-«Συμμάχων») αποδείχτηκε ότι πολύ περισσότερα σπίτια και καταστήματα ήταν ασφαλισμένα από όσα δυστυχώς είναι σήμερα, πάλι παρουσία ξένων «Στρατευμάτων-Συμμάχων»!

Αποδεδειγμένα οι «Κατοχικοί Βιολιτζήδες» άλλαξαν, ενώ ο «χαβάς» έμεινε ο ίδιος!

Την Αλήθεια αυτήν την διαλάλησαν και την διαλαλούν όλοι οι Αγωνιστές της Ελευθερίας.

Και βέβαια, ο Θεσμός έχει αφήσει ως τεράστια κληρονομιά και Μνημείο των ωφελημάτων του το σημερινό και μοναδικό μη άναρχο πολεοδομικό τμήμα πόλεως της χώρας μας, που είναι η οδός και πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, εξαιτίας των πολλών ασφαλιστικών αποζημιώσεων εκ της πυρκαγιάς του 1917!

Και εδώ, δια των ωφελημάτων των ασφαλίσεων, έχει πλήρη εφαρμογή το αρχαίο ρητό: «ουδέν κακόν, αμιγές καλού», αν και εφόσον υπάρχει ασφάλιση, που προάγεται με την Ασφαλιστική Συνείδηση και δεν καταπνίγεται από αιώνια «Συμμαχικά» Ολιγο-Μονοπώλια, κοινώς «Βιολιτζήδες» που αυτοί βαρούν τον «ταμπουρά» και εμείς «χορεύουμε» στον δικό τους «χαβά»!

Αυτά τα μοναδικά και έμπρακτα ωφελήματα του Θεσμού των Ασφαλίσεων στην χώρα μας δεν είναι, όπως θα έπρεπε, γνωστά στο ευρύ κοινό, ενώ οφείλουμε ως Έλληνες (τα αρνούνται αυτά μόνον ξένα συμφέροντα) να αποδίδουμε ετήσιο φόρο τιμής και μνήμης σε όλους τους πρωτοπόρους που άνοιξαν το δρόμο και κατάφεραν αυτό το πραγματικά ανεπανάληπτο κατόρθωμα στην Θεσσαλονίκη των Ελλήνων.

Από τις αρχές του προηγούμενου 20ου αιώνα, λειτουργούσαν υπό εκπροσώπηση στην πόλη της Θεσσαλονίκης 20 Εταιρίες στον Κλάδο Πυρός, 17 Εταιρίες στον Κλάδο Θαλασσίων Μεταφορών, άλλες τόσες στον Κλάδο Ατυχημάτων και μια Εταιρία στον Κλάδο Ζωής, με έναν μεγάλο αριθμό Ασφαλιστικών Πρακτόρων στις άλλες περιοχές της Βορείου Ελλάδος.

Μπορείτε να φανταστείτε, αν και πόσοι ελεύθεροι Επαγγελματίες Ασφαλιστές, θα μπορούσαν να επιζήσουν σήμερα στην Βόρεια Ελλάδα, έναν αιώνα ΜΕΤΑ την απελευθέρωσή της και χωρίς τον Κλάδο Αυτοκινήτων, που αναπτύχθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;

Το ουσιώδες μήνυμα, δια του ερωτήματος αυτού, που δεν είναι «κωδικογραφημένο», δεν θα το βρείτε πουθενά διατυπωμένο και γραμμένο.

Μονοπωλιακά συμφέροντα υποκρύπτονται και εδώ, όχι μόνον από κεντροποιημένους «Πανελληνιστές», αλλά ιδίως από εξωκεντρωμένους Διεθνιστές.

Αιτία και τροχοπέδη αυτής της οπισθοδρόμησης είναι ο πρώτος Νόμος περί Ιδιωτικής Ασφάλισης, (ξενόδουλος και Μονοπωλιακά συγκεντρωτικός), ο οποίος ψηφίστηκε άρον-άρον και υπό την απειλή «συμμαχικών όπλων» τον Νοέμβριο του έτους 1917 (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) και με τον οποίο δεν επιτρεπόταν να εδρεύουν και να εκπροσωπούνται πλέον ασφαλιστικές εταιρίες με νόμιμους εκπροσώπους τους εκτός Αθηνών.

Παρά το γεγονός αυτό, η Ασφαλιστική Αγορά της Βορείου Ελλάδος συνέχισε σταδιακά να αναπτύσσεται και με ίδρυση τοπικών ασφαλιστικών Εταιριών και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, δύο χρόνια πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, να λειτουργούν υπό αποκλειστική εκπροσώπηση στην πολυεμπορική πόλη της Θεσσαλονίκης 70 ελληνικές και ξένες ασφαλιστικές εταιρίες και 68 ανεξάρτητα Γραφεία Πρακτόρευσης.

Όμως στα έτη της γερμανικής κατοχής και με Ναζιστικά Διατάγματα του 1942 και 1943, απαγορεύθηκε και πάλι να λειτουργούν εκτός Αθηνών ασφαλιστικές εταιρίες ή να εκπροσωπούνται ξένες, με συνεχώς επαναλαμβανόμενη οπισθοδρόμηση και ουσία απαγόρευση άμεσης και τοπικής διαδόσεως των ωφελημάτων των Ασφαλίσεων, αλλά και λειτουργίας του ελεύθερου ανταγωνισμού, βασικά στοιχεία που αυτά δημιουργούν Ασφαλιστική Συνείδηση, Κεφάλαια και Ποιότητα Ζωής.

Έπρεπε να συμβεί το παράδοξο και ένοχα αποσιωπούμενο γεγονός της παρεμβάσεως της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ιδιωτική Ασφάλιση, κατά το έτος 1970, για να απελευθερωθεί οριστικά ο Θεσμός στην Συμπρωτεύουσα των Ελλήνων και από τότε να επιτραπεί και πάλι η ίδρυση και η έδρα ασφαλιστικών εταιριών αρχικά στην Θεσσαλονίκη και αργότερα σε άλλες πόλεις, όπως η Καβάλα, η Λάρισα, η Πάτρα και μετέπειτα το Ηράκλειο Κρήτης, όπου όμως τα έντεχνα αντικίνητρα των Μονοπωλιακών τάσεων απαγορεύουν, στην ουσία, την έδρα ασφαλιστικής εταιρίας στην επαρχιακή Ελλάδα.

Στις 10/10/2010, όλως συμβολική και όλως οικονομικο-κοινωνικώς δύστυχη για την χώρα μας ημερο-χρονολογία, λειτουργούσε ο Θεσμός στην Ελλάδα, με περίπου 35 μόνον ελληνικών συμφερόντων ασφαλιστικές εταιρίες, με έδρα την περιοχή της Πρωτεύουσάς της και μόνον δύο Ασφαλιστικούς Ομίλους στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, που έχει θάλασσα, αλλά δεν έχει «καραβοκύρηδες και ούτε πλοία της γραμμής», προφανώς επειδή βλάπτουν τα…Διόδια!

Ημι-ολία (μισό του όλου) είχαν ως Θεσμό οι αρχαίοι Μακεδόνες και δια του Ημι-όλιου (τότε Θησαυροφύλακα και τώρα Υπουργού Οικονομικών) διέθεταν υποχρεωτικά το μισό των Δημοσίων Εσόδων στους πολίτες. Ημιόλιος και όχι «Ημιόδιος» ήταν ο Αντιμένης που τον όρισε ο Μέγας Αλέξανδρος ως αντικαταστάτη τού Άρπαλου Μαχαίτα (αυτού που «ξετίναξε» τα κρατικά ταμεία από την Βαβυλώνα και τα έφερε στην Αθήνα του Δημοσθένη δια του Πειραιά).

Με «Μηχανή που βγάζει χρήματα» (άτυπη Ασφαλιστική επιχείρηση των Μακεδόνων) γέμισε τα Κρατικά Ταμεία ο Αντιμένης σε ένα έτος (324 π.Χ-323 π.Χ).

Έκτοτε, επιβλήθηκε ένοχη σιωπή και απόκρυψη για την Μακεδονική «Μηχανή που βγάζει χρήματα».

Για τους λόγους αυτούς σήμερα δεν έχουμε μόνον απλά αμέτρητους «Διόδιους» και ουδόλως «Ημι-όλιους», αλλά έχουμε παντού «Ολο-όλιους»! (ίδατε σελ.386 βιβλίου με τίτλο «Μακεδνή Μακεδονία» του Μελά Γιαννιώτη, Θεσσαλονίκη 2021, για τον «πνιγμένο» Θεσμό της Ημιολίας και τον αδίδακτο μαθηματικό αριθμό του «ημιόλιου», που ως μισό του όλου και όλως κατανοητά είναι, ως παράδειγμα, ο αριθμός τρία, επειδή περιέχει το δύο και το μισό αυτού. Σίγουρα θα διδαχθείτε αδίδακτα Ελληνο-Μακεδονικά Μαθηματικά).

Αυτά συνοπτικά αποδεικνύει η αληθής και πραγματική Ιστορία των Ιδιωτικών Ασφαλίσεων, που είναι ο κύριος μοχλός της Οικονομικο-Κοινωνικής αναπτύξεως, κάθε τόπου και κάθε Κοινωνίας, ιδίως Ατόμων και Οικογενειών, Επιχειρήσεων και Επαγγελμάτων, με Σιγουριά και Ποιότητα ζωής.

Και αυτός είναι ο λόγος της έντεχνης αποκρύψεως και μη διδαχής των ωφελημάτων του Παγκόσμιου Θεσμού των Ασφαλίσεων, που έντονα και επίμονα προβάλλει από την Θεσσαλονίκη ο καθαρά Ελληνικός Όμιλος Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ, υλοποιώντας έμπρακτα και χρήσιμα την ουσία της επωνυμίας του, υπό έμπρακτη αναγνώριση και εκτίμηση όσων σκέπτονται και ενεργούν Ελληνικά και όχι ξενομανιακά και καρεκλιακά.